Unutma; Her gelen sevmez.. Ve hiçbir seven gitmez.  Nazım Hikmet

Bilmezler yalnız yaşamayanlar nasıl korku verir sessizlik insana; insan nasıl konuşur kendisiyle; nasıl koşar aynalara Bir cana hasret, bilmezler

Hiç özlemiyor gibi davranmak, dünyanın en zor şeyi.

Beni bilirsin; ben neredeysem, yalnızlığın başkenti orasıdır.

Uykular ikiye ayrılır; gece gelmeyenler, sabah gitmeyenler. 

Nehir gibidir insan, sadece yüzeysel bilinir

Sen umuda kurşun sıkma be sevgili, tek çarem sensin, ne zamanki ölmeyi göze aldın, bensiz ölünmez sevgilim mahşer dede yeminimsin.

Herkesin mutlu olmak için bir yolu varmış. Kendi yolumu çizdiğimde anladım.

Ağlamak güzel ama yanında gözyaşını silecek biri varsa.

Her elini sıkanla dost, her canını sıkanla düşman olma.

Facebook şifresini vermiyor diye kavga edip ayrılan sevgililer varmış. Lan benim sevgilim olsun Da Vinci’nin şifresini bile veririm.

Aldığım nefesi bile geri verirken ben sana nasıl benimsin diyebilirim ki!

Sadece ruhun bedenden çıkmasıyla ölünmediğini; o kalbimden çıktığında anladım.

En anlamlı bakış, bir çift ıslak gözde saklıdır.

Umulmadık bir gün olabilir bugün. Bir çay söyle yağmurların kokusunda. 

Ayakta ölmek, diz üstü yaşamaktan daha iyidir.
 

Hadi simit satanı anladım, kestane satanı da. Peki ya dost satan, o da mı ekmek parası? 

Aynı dili değil,aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir.

Geciken ambulans gibisin mutluluk ben ölüncemi geleceksin.

İnsanı iki şey terk etmezmiş: Gönlündeki yara bir de yanındaki ana.

Öyle güzel susarım ki, sağır olursun. 

Derinliklerinde ne saklar, ne fırtınalar kopar söylemez, sadece sessizce akar ve gider.

Adam olmak cinsiyet meselesi değil şahsiyet meselesidir.

Çocuğum olunca adını “Yeni Klasör” koyacak kadar üşengecim.

Anneme tişörtümdeki yağ, vişne ve kahve lekesini gösterdim, küfür etti. Reklamlarda böyle değildi. Zalımsın dünya…

Otobüs şoförüne “Ağabey Mecidiyeköy’den geçer mi?” dedim, “geçer ama izi kalır” dedi. Espri yapmaya çalışan şoför de hiç çekilmiyor.

Otobüste filmlere özenip başımı cama koyup biraz duygusallık yaşayayım dedim saniyede 60 defa başımı cama vurdum.

Arabayla yolda giderken eski sevgilimi gördüm yine yol verdim. Mutluyum.

Bir gün mutlu olacağım diye çok korkuyorum, hayır bünye alışık değil hasta falan olurum.

Küçükken düşünce acıyordu, şimdi düşününce.

Evêt acı Çêkiyordum Sêndên Sonra Fâkât Unuttuğun Birsêy Vardı Çêktiqim Hêr Acı Beni DêqiL İçimdêki Sêni ÖLdürüyordu*

~Para etmez GeLeceğim çocukLuğum yaramaz BiLsen içimi dersinki ` Bu yaşıyor oLamaz ~

Varsın Boş Kalsın Gönül EvimVermem Kiraya !!! Alan Temelli Alsın, Yok Öyle 3-5 Aya !

Arkamdan konusmaya devam et çünkü karsımda konusacak kadar büyük degilsin!

Buqün αğLαr yαrın susαrım ! qözümden αkαn yαşın qün qeLir hesαbını sorαrım !

Kendini ßir Şey zanetme!! Toprağın aLtı, Kendini vazgeçiLmez sanan İnsanLarLa doLu!

ßana buLaşma kaLbini kıRaRım üsdüMe qeLme düNyayI yakaRım bu sefqi saNa çoq qeLdi bNdN bÖyLé Uzaq oLaLm

Eskiden yalan dünya vardı şimdi bir de sanal dünya çıktı al birini vur ötekine.

Keşke herkes Facebook’ta paylaştığı sözler kadar ‘adam’ olsa!

Kalp sevmekten yorulmaz, sevene sebep sorulmaz.

Facede o kadar çok özlü söz okudum ki, babam üşüdüm” dese, kalın giyin demem, üşümek güzeldir eğer seni ısıtacak biri varsa.” Derim.

Hava soğuduğunda gölge veren ağaç unutulur.

Gelip geçicidir dediler, çocuksun unutursun dediler, boşuna üzme kendini kimleri seveceksin dediler ama yanıldılar benim ilk ve tek aşkım sendin ve öyle kalacaksın.

Kalbiniz hangi sevgi için çarpıyorsa, yeni gün ona kavuştuğunuz çok güzel bir gün olsun…

Eğer beni daha fazla üzmek istemiyorsan rüyalarıma bile girme sakin n’olursun unutmak doğanın en güzel armağanı insana biliyorsun senin de son armağanın unutulmak.

Köpekler hiç beni ısırmadı ama insanlar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim…

Gözlerinde baharları beklerken içindeki kış beni vurur; sen bilmezsin yüreğimden sevdana ne sular akmak ister durur!

Oysa ne kadar güzel duruyordu yıldızlar saçlarında.

Bir kuş olup gitsem, aşsam şu enginleri, varsam senin yanına. Öpsem doyasıya, koklasam seni…

Evin yok mu her gece aklımda sabahlamaktan vazgeç.

Seni sevdiğim kadar ibadet etseydim, cennette köşküm olurdu.

Şimdi daha iyi anlıyorum ki, nefes almak değilmiş, yaşamak. Ateşlerde yanmak gibi bir şey, seni severken, sensiz olmak.

Kim o deme bana sen kim olmamı istersen onu olurum ben.

Ağaç ne kadar yüksek olursa olsun, yaprakları yine de yere dökülür.

Ters giden eşeğe düz binsen ne fark eder.