Yatarken bana arkanı döndüğünde bile özlüyorum seni; yokluğunda kafayı yerim ben.

Zaten tabiatı bile ayrılık üzerine kurmamış mı yaradan, yaprak düşer dalından damla ayrılır bulutlardan seviyorum derken bile ayrılır sözler dudaklardan.

Sen gelsen bana sarılsan üstüm başım aşk koksa.

Allah biliyor sen de bil çok özledim.

Gel be gel işte. Küfrüm tövbeme karışsın, aklım fikrime. Öyle bir gel ki bana nefes nefese… (Cemal Süreya)

Her duyduğumda içimde dal dal sevginin çiçeklerini açtıran sesini özledim, her şeyden önemlisi dostluğun en güzelini yaşatan seni özledim.

Ben sadece kışın karpuzu yazın portakalı özlerdim. Şimdi bir de sen çıktın başıma.

Sıkıntı çekecek kadar gücüm acı çekecek kadar sabrım kalmasa da Seni sevecek kadar kalbim her zaman vardır. Hani dağlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluğunda yüreğimden eksilmeyensin sevgi.

Bir soluk kadar yakın, yıldızlar kadar uzak derler sevgi için, uzanırsın yetişemezsin, yetişirsin dokunamazsın, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama unutamazsın.

Özlemek masal ülkesindeki güller kadar dayanılmaz güzeldir. Özlenen tarafından unutulmaksa keder ülkesindeki zakkum kadar zehirlidir.

Benden uzakta olduğunun ne önemi var ki? Ay da güneş de benden çok uzakta ama bir günüm onlarsız geçmiyor…

Yalnızlık ne mavi derinlikleri olan denizlerde nede sıcak çöllerde olmaktır, yalnızlık bu şehirde seni arayıp da bulamamaktır.

Yalnızca senin için kalp ağrısı çekiyorum. Mesafeyi biliyorum ama sensiz hayatımı hayal bile edemiyorum.

Süsledim gelin misali gençliğimi sandığıma kaldırdım. Sensiz geçen yılları sildirdim sana yeni zaman aldırdım.

Seninle dolu olan yüreğimi özlüyorum. Lütfen onu birazdan geri getirir misin?

Özlemek 7 harf 3 hece ama her gece. 

Akşam olunca hüzünle dolarım, ateşini bağrımda yakarım, özlemle gül gibi solarım, gülün ömrüyle değil sevdasıyla yaşarım.

Seni görmediğim günler karanlıktayım, katran gecelerdeyim cehennem misali bir yerdeyim. Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse İşte öyleyim.

Şimdi uzaktasın, benimle değil ben ise yalnızım, seninle değil adın kalbimde, dilimde değil seni çok özledim, elimde değil.

İnsanın bir sevdiği, bir de kokusuna hasret duyduğu biri olursa üşürsün.

Gece olunca insan sevdiğini bir başka özlüyor.

Bir bulut gibidir benim kalbim başka yüreklerle çarpışır yağmur yağdırır ve bu yağmurda sadece vazgeçemediklerim ıslanır şimdi dokun saçlarına mutlaka ıslaktır.

Hasretim rengine siyah mı desem ağarmak bilmiyor sonsuz geceler ya gülerdim ya olurdum görsem ömrümden uzansa sensiz geceler.

Terk eden kişinin gittiği yerde aradığını bulamayınca dönüp ‘özledim’ demesi; özlediğinden değil, eşek gibi pişman olduğundandır…

Yalnızlık gecelerin, ümit bekleyenlerin, hayal çaresizlerin, yağmur sokakların, tebessüm dudakların, sen ise yalnız benimsin bir tanem.

Öperken kokusunu içine çektiysen, özlerken de burnunun direği sızlar.

Sarılabilsek söner mi içimdeki bu özlem.

Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim sen açtın bu ufku karşımda sonsuz Yürüdüm bir yolun sonuna geldim Yıkık, üzgün ve paramparça sensiz.

Ben sana gitme demiyorum hobi olarak yine git. Ama bakkala git kuaföre git ne bileyim komşuya git ama fazla uzaklaşma benden özlüyorum.

Güneşin söndüğü ve ayın gökyüzünden düştüğü gün aşkından vazgeçeceğim.

Ey sevgili, senin özlemin yarının umutlarına sarılmaktır. Sen bana o kadar güzel ve değerlisin ki özlemin bilinmezlerin gücüne ve sihrine yürekten inanmaktır. Öyle bir inanmak ki sevmek her şeye rağmen mavi bulutta, kırmızı gülde ve hiç durmaksızın öten bülbülde seni görebilmektir.

Gecenin karanlığında, güneşin ışığında, suyun damlasında, selin coşkusunda kimi yanımdasın kimi rüyamda ama hep aklımdasın sakin unutma.

Gözlerim daldı, gücüm yetmiyor gurbete ırgat kaldım, sen olmayınca sordum ondan buna beleş satmıyor, umudu yokuşa saldım, sen olmayınca.

Ellerini tutmaktan değil, bir gün bırakmaktan korkarım. Acı çekmekten ağlamaktan değil, seni incitmekten korkarım. Seni sevmekten değil ben sensizlikten korkarım.

Gerçekten birbirleri için atan iki kalbi zaman ve mesafe asla incitemez.

Bak yine soldu güneş, yine akşam oluyor ömrümün kadehine sensiz bir gün doluyor sen yoksun diye inan dertliyim kederliyim, gelmezsen kahrolurum, yıkılırım sevgilim tadın sinmiş suyuna, taşına toprağına, bu şehirde ne varsa sana benziyor.

Ayrıldığın zaman, kalbimi yanına aldın ama biliyorum ki her ikiniz de bir gün geri döneceksiniz ve yine ben bir bütün olacağım.

Aşk her zaman mesafeden daha büyüktür.

Korkunç bir sancı değil mi özleyip de sarılamamak.

Eğer canın sıkılıyorsa, gece her zamankinden karanlık gözüküyorsa, gökyüzüne bak ve sabahı düşün inan sabahı bekleyen tek sen olmayacaksın.

Ansızın bir duygu körüklenirse yüreğinde, aklına takılırsa uzaklar ve bir de kulakların çınlarsa amansız, bil ki. Bir yerlerde özlenmişsindir.

Uyurken sürekli aklımdasın ve ilk uyandığımda düşünceme dönüşüyorsun.

Bedenlerimiz ayrılabilir ama aşkımız bizi birbirine bağlar.

Kar beyazdır ölüm ellerinden, gülüm yine yoksun diye düşmanım her güne.

Yaşamak özlemsiz, özlem sevgisiz, sevgide sensiz olmaz… Unutma sevmek daima beraber olmak değildir. Sen yokken bile seni o yürekte yaşatabilmektir.

Çarşıda kaybolan çocuğun elinde soğuyan anne sıcaklığı hızıyla ayrıldın benden, Oysa ben çay bardağında bırakılan dudak payı kadar bile ayrı kalamam senden.

Mesafeler, aşkınızın hayat yolculuğuna hazır olup olmadığını görmek için yalnızca bir sınavdır.